Blogs

Gedurende de afgelopen maand waren haar wonden erger geworden. Het waren typische doorligwonden, op de stuit, billen en onderrug. Ze lag steeds meer in bed. Om verergering te voorkomen, hadden we eigenlijk al vrijwel alle interventies ingezet die mogelijk waren: een drukverlagend matras, iedere paar uur een andere houding, optimaliseren van het eten en drinken en natuurlijk het verzorgen van de wonden. De wonden werden daardoor iets minder groot, maar de pijn bleef aanwezig. Het eten en drinken ging ook minder goed, en ze kreeg van de huisarts te horen dat ze niet lang meer te leven zou hebben….

Het was een sneu gezicht. Een relatief jonge vrouw, alleen in bed, in een huis met veel rommel en de verwarming op 25 graden. Ze bleef het koud houden. Ze rilde. We gaven haar nog een extra deken, maar ook dit leek niet te helpen. Terwijl zij onder drie dekens lag, met een lange broek en een trui aan, voelde ik het zweet over mijn voorhoofd lopen. De huisarts had me gebeld om een morfinepomp te starten en om een katheter in te brengen. Beide verliep probleemloos; samen met een collega bracht ik een katheter in en sloten we de morfinepomp aan. Het ging plotseling hard; we hadden niet zien aankomen dat ze opeens bedlegerig zou worden. Haar huis was hier dan ook niet op aangepast. Er was nog geen verpleegbed aanwezig en ook het matras voldeed niet aan de eisen om 24 uur per dag op te liggen. Het risico op doorligwonden werd met het uur groter. We bestelden met spoed een ander bed, een tafeltje en een ander matras. Binnen drie uur na ons telefoontje, was alles in huis….