Komende dinsdag (10 november) is het de dag van de mantelzorg. Een jaarlijks terugkerende dag waarbij de mantelzorger centraal staat. 4,4 miljoen Nederlanders zijn mantelzorger: een enorm aantal. Zonder hen zou de zorg instorten, zeker in de wijkverpleging. Daarom deze week een verhaal over een belaste mantelzorger…
Sinds haar man achteruitging in zijn geheugen, stond zij voor hem klaar. Jarenlang had hij voor haar gezorgd, en nu werden de rollen omgedraaid. Ze wil er voor hem zijn, tot het einde. Echter werd al snel duidelijk dat haar man steeds meer begon te vergeten. Er werden verschillende tests gedaan en daaruit bleek dat de man dementie had.
Het is inmiddels een jaar later en de dementie was verder gevorderd. De man kon eigenlijk niet meer verantwoord alleen thuisblijven en er was al een incident geweest waarbij hij de waterkoker op de inductieplaat had gezet. Hierdoor was de waterkoker aan de onderkant gesmolten en stond de kamer vol rook. Gelukkig kwam zijn vrouw net op tijd thuis en kon voorkomen dat de waterkoker in brand vloog. Daarnaast kwam het steeds vaker voor dat haar man midden in de nacht uit bed wilde stappen, omdat hij dacht dat het al ochtend was. Met enkele geruststellende woorden, kreeg zijn vrouw hem dan meestal wel weer terug in bed. Echter had ze hierdoor wel een onderbroken nacht.
Door de huisarts werd de thuiszorg ingeschakeld, omdat de huisarts zag dat het de vrouw alleen teveel werd. Vierentwintig uur per dag zorgt ze ervoor dat haar man veilig is en het hem aan niks ontbreekt. Dat gaat echter wel ten koste van haar gezondheid. Ze is veel vermoeider dan voorheen. Niet alleen de onderbroken nachten, maar ook de zorg overdag wordt steeds zwaarder. Ik neem een vragenlijst af om een inschatting te maken van de belasting die zij ervaart door de zorg voor haar partner. Hieruit komt naar voren dat ze behoorlijk belast is.
We besluiten gezamenlijk om op zoek te gaan naar een geschikte dagbestedingslocatie waar de man een aantal dagen per week naartoe kan, zodat zijn vrouw tot rust kan komen. De betrokken casemanager dementie laat de man kennismaken met een passende locatie waar hij voor vier dagen in de week naartoe kan. Hierdoor kan de vrouw die dagen gebruiken voor zichzelf. Ze vindt het lastig om voor zichzelf iets te bedenken wat ze kan gaan doen op deze dagen. Ik help haar door samen op zoek te gaan naar een passende daginvulling. We bespreken waar ze van houdt om te doen, wat ze vroeger graag deed en wat ze nu leuk zou vinden om te doen. Ze vertelt over vroeger en over hoe graag ze altijd puzzelde. De laatste jaren is deze hobby geheel verwaterd, door de zorg die ze had voor haar partner. Ze reageert enthousiast als ik voorstel dat ze deze hobby weer kan oppakken.
Enkele weken later kom ik weer bij haar. Ze laat trots een puzzel zien waar ze mee bezig is. Daarnaast vertelt ze dat haar man het hartstikke naar zijn zin heeft tijdens de dagbesteding. Hij bloeit op doordat hij het gevoel heeft dat zijn dagen weer zinvol zijn ingevuld. Dit doet ze allebei zichtbaar goed. Ik neem opnieuw de vragenlijst af om de mantelzorgbelasting in kaart te brengen; waaruit blijkt dat de score nu een stuk lager is dan enkele weken geleden. Ze is er zelf verbaasd over dat we als wijkverpleging zoveel aandacht voor haar gesteldheid hebben. Ik leg haar uit dat we haar inzet keihard nodig hebben om ervoor te kunnen zorgen dat haar partner zo lang mogelijk thuis kan blijven wonen. En dat is het doel: de man zo lang mogelijk, samen met zijn partner, thuis kunnen laten wonen. Daar doen we het voor. Maar dat is alleen mogelijk als we gezamenlijk dit doel nastreven en als de mantelzorg het vol blijft houden.
Ben jij mantelzorger van iemand in je omgeving? Dankjewel voor je inzet, zonder jou stort de zorg compleet in!
Wil je tips over het voorkomen van overbelasting, of ondersteuning bij jouw rol als mantelzorger? Kijk eens op de website van MantelzorgNL: www.mantelzorg.nl.
Geef een reactie