Vandaag werk ik een dagje op kantoor. Dat houd niet in dat ik geen cliënten zie, maar wel dat de focus niet ligt op de directe zorgverlening. Ik ben wel bereikbaar en spring bij waar nodig. Tegelijkertijd werk ik vanuit kantoor aan een aantal verschillende projecten, werk ik zorgplannen bij zodat ze beter aansluiten op veranderingen in de gezondheid van de cliënten en werk ik de administratie weg….
Het is vrijdag, wat betekent dat ik een ‘schooldag’ heb. Meestal volg ik de college’s van de premaster verplegingswetenschap vanuit huis. Vandaag kwam dat niet zo goed uit en had ik een flex-werkplek gereserveerd. Binnen de organisatie hebben we werkplekken waar, buiten jij, niemand komt. Een goed alternatief dus. Net na het middaguur, midden in het college dat ik volg, zie ik vanuit mijn ooghoek mijn telefoon oplichten. Ik kijk en zie de oproep ‘Haal AED’, gevolgd door het adres waar ik de AED op moet halen en het adres waar het slachtoffer vermoedelijk een hartstilstand heeft. Terwijl ik het bericht lees, voel ik mijn adrenaline stijgen….
Komende dinsdag (10 november) is het de dag van de mantelzorg. Een jaarlijks terugkerende dag waarbij de mantelzorger centraal staat. 4,4 miljoen Nederlanders zijn mantelzorger: een enorm aantal. Zonder hen zou de zorg instorten, zeker in de wijkverpleging. Daarom deze week een verhaal over een belaste mantelzorger…
Via de poort aan de zijkant van het huis loop ik de tuin in. Meteen loop ik door naar de achterdeur, die open staat. Via een klein gangetje kom ik terecht in de keuken, waar de vrouw aan de keukentafel zit. Ze kijkt me verwachtingsvol aan. Aan haar blik zie ik dat ze geen idee heeft wie ik ben of wat ik kom doen. Haar zoon introduceert me en vertelt aan zijn moeder dat ik wijkverpleegkundige ben en dat ik kom kijken hoe het met haar is. Ze lijdt al enkele jaren aan dementie. Als ik het gesprek begin en enkele oppervlakkige vragen stel, merk ik al direct dat haar dementie vergevorderd is. Ze probeert haar geheugenverlies te verbloemen, door mijn vragen weg te lachen of door haar zoon aan te kijken en hem te laten antwoorden…
De huisarts vraagt of ik een katheter wil inbrengen bij een man. De man ken ik amper, hij krijgt zorg van een ander thuiszorgteam waar ik op dat moment voor inval. Tussen neus en lippen door vertelt ze erbij dat de man getest is op het COVID-19-virus en dat de uitslag nog niet binnen is. Dat maakt het inbrengen van de katheter een stuk gecompliceerder: in pak, met een beslagen beschermbril op, waar je amper doorheen kunt kijken. Met steriele handschoenen die ik over de onsteriele handschoenen aantrek. Ook is de man terminaal en is zijn levensverwachting enkele dagen tot misschien een tweetal weken. Kortom; een uitdaging….
Vandaag deel twee van het tweeluik over een bijzondere vrouw met COVID-19…. Iedere dag gaat het een beetje achteruit. Tot ik op een ochtend binnenstap en haar zie zitten. Ze zit met haar ogen dicht, rode blosjes op haar wangen en ik zie dat ze sneller ademt dan normaal. Ze Read more…