Categorie: COVID-19
-
‘Ik ben… zo benauwd’
Ik kom binnen, met een schort en handschoenen aan. Op mijn gezicht een mondneusmasker en een beschermbril. Gewapend met een thermometer en een saturatiemeter, stap ik de kleine woonkamer binnen. Op de rand van het bed zit een zichtbaar lijdende vrouw. Ik hoor haar zware en snelle ademhaling. Ondanks de zuurstof, is ze zichtbaar enorm benauwd. Een volledige zin uitspreken lukt haar al niet. De huisarts van de huisartsenpost heeft twee uur eerder al een injectie met morfine gegeven om de benauwdheid te verminderen. Deze injectie heeft echter weinig effect gehad. De vrouw oogt duidelijk zeer oncomfortabel. ‘Ik ben…. zo benauwd’, kan ze, met een adempauze, uitbrengen. Ik leg een hand op haar schouder om te laten merken dat ik er voor haar ben….
-
‘Een jaar om nooit te vergeten’
De feestdagen staan weer voor de deur. Feestdagen die anders zullen zijn dan anders, midden in een landelijke lock-down, midden in de tweede golf van de COVID-19-pandemie. Voor onze cliënten in de wijkverpleging zullen het onvergetelijke dagen worden, maar niet onvergetelijk op de manier waarop we het graag voor hen zouden inrichten….
-
‘Het plastic zeil’
We lopen het bruggetje over naar de voordeur. Als we de deur openen, lopen we tegen een groot doorzichtig plastic zeil aan, met in het midden een overlappend stuk waar we door naar binnen kunnen. Tussen de deur en het stuk zeil, staat een stoel, een waterkoker en een aantal soorten thee. Ook staan er kopjes en liggen er zakjes suiker. Het is een bijzonder gezicht, wat ik niet goed kan plaatsen….
-
‘Ik denk dat ik vandaag dood ga’
De huisarts vraagt of ik een katheter wil inbrengen bij een man. De man ken ik amper, hij krijgt zorg van een ander thuiszorgteam waar ik op dat moment voor inval. Tussen neus en lippen door vertelt ze erbij dat de man getest is op het COVID-19-virus en dat de uitslag nog niet binnen is. Dat maakt het inbrengen van de katheter een stuk gecompliceerder: in pak, met een beslagen beschermbril op, waar je amper doorheen kunt kijken. Met steriele handschoenen die ik over de onsteriele handschoenen aantrek. Ook is de man terminaal en is zijn levensverwachting enkele dagen tot misschien een tweetal weken. Kortom; een uitdaging….
-
‘Dat wil ik niet meer’
Vandaag deel twee van het tweeluik over een bijzondere vrouw met COVID-19…. Iedere dag gaat het een beetje achteruit. Tot ik op een ochtend binnenstap en haar zie zitten. Ze zit met haar ogen dicht, rode blosjes op haar wangen en ik zie dat ze sneller ademt dan normaal. Ze is uitgeput. Desondanks voelt ze […]
-
‘Dat stelt me gerust’
Het valt mijn collega op dat de vrouw plotseling hoest en verhoging heeft. Dit past niet bij het ‘normale beeld’ wat we normaliter bij deze vrouw zien. Direct besluit ze om een COVID-19 test af te nemen en beschermd te gaan verplegen, oftewel de vrouw in thuisisolatie te plaatsen en in volledig pak naar binnen te gaan. Het leek mij in eerste instantie een vrij rigoreuze maatregel, maar ik sta volledig achter mijn collega als ze het noodzakelijk acht om een test af te nemen….