De feestdagen staan weer voor de deur. Feestdagen die anders zullen zijn dan anders, midden in een landelijke lock-down, midden in de tweede golf van de COVID-19-pandemie. Voor onze cliënten in de wijkverpleging zullen het onvergetelijke dagen worden, maar niet onvergetelijk op de manier waarop we het graag voor hen zouden inrichten….
Ik kom binnen in een kleine seniorenwoning, waar de kat me in de gang al tegemoetkomt. De man die er woont, ligt op de bank in de woonkamer. Hij begroet me vriendelijk, maar lijkt ook zenuwachtig. Het is de eerste keer dat ik hem ontmoet. We hebben vandaag een indicatiegesprek, waarbij ik inschat of hij zorg nodig heeft en wat het best passend bij hem gaat zijn….
Sinds het overlijden van zijn vrouw, komt hij zelf ook veel minder vaak buiten. Het valt op dat hij zich meer terugtrekt en minder uitgebreid zijn verhaal doet. Als ik met hem het gesprek aanga, blijkt dat de eenzaamheid hem nekt. Hij voelt zich wel gehoord door de thuiszorg, en ook zeker door zijn kinderen. Echter heeft hij toch het gevoel alleen te zijn. Er alleen voor te staan….
We gaan week vijf van de ‘intelligente lockdown’ in. De nieuwsberichten worden langzaam positiever en bieden een heel klein beetje hoop. Desondanks zien we in de praktijk nog steeds veel ouderen ziek worden en overlijden. Wel neemt de stress af en normaliseren we de zorg zoveel mogelijk. De capaciteit van onze thuiszorg staat (nog) niet onder extreme druk en we staan klaar om patiënten uit het ziekenhuis thuis op te vangen. Daarnaast zie ik dat advance care planning meer begint te leven: mensen denken meer na over wat ze nog willen qua medische behandelingen en of ze nog wel naar het ziekenhuis willen als ze ziek worden….
Door de ontwikkelingen rondom het Corona-virus heeft onze organisatie een paar weken geleden een speciaal Corona-thuiszorgteam opgezet. Fysiek zwaar werk, door de isolatiekleding voelt het als werken in een sauna. Mentaal nog zwaarder werk. Je bouwt in een paar dagen of weken een sterke band op met de cliënten en familie. Het sterftepercentage is hoog en een groot deel van de cliënten is behoorlijk ziek. Gemiddeld komen er per dag twee nieuwe aanmeldingen bij, waardoor het aantal cliënten flink oploopt. Vechten aan de frontlinie van het virus; het is zwaar, maar dankbaar. Na de diagnose voeren we samen met de huisarts een gesprek met de cliënt over zijn/haar behandelwensen. De meesten van de cliënten kiezen voor optimale behandeling thuis. De cliënten kiezen ervoor om niet naar het ziekenhuis te gaan met de klachten, maar om in de vertrouwde omgeving te blijven. Geen beademing, maar zo nodig wel zuurstof. In enkele dagen zien we forse aftakeling….
Het is tweede kerstdag. Het combineren van werken in de zorg en prive is op dit soort dagen altijd lastig. Het hoort erbij. Eigenlijk vind ik het helemaal niet erg om te werken met kerst. Over het algemeen is iedereen wat vrolijker en je hoort andere verhalen dan de normale dagelijkse ditjes en datjes. Alleen zit er ook een keerzijde aan de feestdagen. De mensen die door het jaar heen zich al regelmatig eenzaam voelen, voelen dit extra sterk tijdens de feestdagen. Zo ook de man waar ik vanmorgen binnenstap….